Roland Tchakounté (CM) review: Freddie |
|
De eerste maal dat we met Rootsville in contact kwamen met deze sympathieke Kameroener was op Cognac Blues Passions in 2007. Het was ook op deze editie dat Roland Tchakounté werd gelauwerd voor de Blues Passions Award en dat was meteen ook de aanzet om hem aan de rest van Europa te leren kennen. In de States hadden ze reeds kunnen kennismaken met Roland T want in 2005 bracht hij het toen zelfs tot op de affiche van het Chicago Blues Festival. Frankrijk lag al een tijdje aan de voeten van deze uit Kameroen afkomstige bluesman. In 2008 stond hij op het podium van onze grootste bluesclub van het land de 'Banana Peel' te Ruislede en 2012 veroverde hij zelfs de harten op Bierbeek Blues ‘d Up, een festival van bezieler Johan Van De Broeck dat we maar al te graag zouden zien terugkomen. |
|
Op 01 oktober treed hij op in zijn tweede thuisland en meer bepaald in de ‘New Morning’ club in Parijs. De dag daarna is voorzien om de officiële release te houden van zijn nieuwste album ‘Nguémé & Smiling Blues’. Dit album is na ‘Ndoni’ en ‘Blues Menessen’ reeds het 6de album in rij voor Roland Tchakounté. Zijn debuut album ‘Bred Bouh Shuga Blues’ verscheen in 1999 en pas 6 jaar later in 2005 volgde dan het akoestische album ‘Abango’ aka ‘Sweet Dirty Blues’. Na een carrière van meer dan 15 jaar is zes albums nu niet meteen een overdaad te noemen en dus werd mijn interesse aangewakkerd toen in juli van dit jaar de aankondiging kwam over het uitkomen van dit nieuwe album. Nu zit hij al een paar dagen in de CD speler want het beschrijven van dit album gaat nu niet bepaald over één nacht ijs. Waarom? Dit 13 nummers tellende album wordt volledig in zijn moedertaal gebracht en eerlijk, mijn Kameroenees is nu niet mijn sterkste kant al kunnen we stellen dat blues een universele taal is. Wanneer je naar een anders Engels- of Franstalig nummer luister van Roland T voel je het poëtische er zo vanaf stralen en dus zal dit op de nummers van ‘Nguémé & Smiling Blues’ nu niet bepaald anders gaan zijn. Bij het beluisteren krijgt de muziek zelfs voorrang op het willen verstaan van de teksten en daar is zijn uitstekende blues de reden van. Zijn inspiratie voor het spelen van blues haalde hij bij iconen als John Lee Hooker en Robert Johnson maar ook bij de in 2006 overleden Malinese Ali Farka Touré. Dit is nu niet meteen onwaarschijnlijk te vinden want deze Ali Farka Touré mag worden beschouwd als één van de invloedrijkste muzikanten uit zijn continent. Blues from Africa, het bestaat dus al heel lang. Voor het maken van deze ‘Nguémé & Smiling Blues’ heeft Roland Tchakounté beroep gedaan op een keur van voortreffelijke en gerespecteerde blues muzikanten maar één iemand is er al vanaf het begin bij en dat is zijn trouwe metgezel, de gitarist Mick Ravassat. ‘The African Shuffle Blues’ is een oud nummer van hem waarmee je al veel duidelijk kan maken want ‘Shuffle’ is geen loos begrip bij Roland Tchakounté. De nummers ‘Meden Mbibou’ en ‘Tchuite Blues Noum Seou’ en 'Hey Hey, Kannen Baby' zijn nummers met zeer aanstekelijk rifjes en zo leer je ook je dat ‘baby’ in het Kameroens hetzelfde zal voorstellen als in het Engels zoals ook 'blues' niet anders kan worden geïnterpreteerd. Mooie aangrijpende bluesjes zijn uiteraard ook terug te vinden op dit nieuwe album zoals zeker op de eerste plaats 'Immigrés' een woord waarvoor ook geen vertaling moet worden gegeven om dit te begrijpen. Een nummer waarop ook Johan Dalghaard aan zijn B3 enige indruk maakt zoals uiteraard ook op andere nummers. Op 'Nju Bwoh Man' komt de sterkte van het nummer uit de percussie en grijpen de backing vocals je meteen naar de keel. Typerende Afrikaanse nostalgie. Door het luisteren naar ‘Nguémé & Smiling Blues’ is het alsof er een glimlach op je gelaat verschijnt wat weerom het bewijs is dat blues in welke taal ook je kan raken tot in je ziel. Prachtig nieuw album van deze Roland Tchakounté.
|
|
Tracks: 01 Chubata Africa
|
|
more info: year: 2015 artist: website label: Tupelo Productions distribution: Harmonia Mundi booking: Swapping Music additional personnel: Roland Tchakounté drums:
Larry Crockett - Christophe Gaillo - Amaury Blanchard - Jean-Baptiste |
|